Back from the outback

Hai mates, back from the out(back)

We zijn vanaf Sydney rechtstreeks gevlogen op Uluru (Ayers Rock). We hebben een heel zware vlucht gehad met als toetje bij de landing twee doorstarts. Er was zoveel wind dat een landing bijna niet mogelijk was en de landingsbaan onzichtbaar was door het rode zand en stof. Simone had een doorstart al een keer eerder meegemaakt en bleef rustig. Maar na de tweede poging ging het vliegtuig kerosine lozen en werd ook zij wel een beetje nerveus. Gelukkig kregen we de derde keer de wind van voren en zijn we toch geland. Grote voordeel van dit alles is dat we de Uluru en de Olga's van alle kanten uit de lucht hebben kunnen bekijken. Scheelt toch weer een helicopter vlucht.

Mensen die ons goed kennen weten dat we niet zo gek zijn van kamperen. Hier moesten we er echter toch aan geloven. In tentjes, met alleen twee bedden, waarbij je zelf voor je eten moest zorgen hebben we twee nachten doorgebracht. Overdag tegen de 40 graden en 's nacht tegen het vriespunt. Dan ligt een lakenzak niet warm hoor...


's avonds zijn we de zonsondergang gaan bekijken bij de Uluru. Toen we aankwamen werden we toegeschreeuwd door heel veel backpackers met bier en ouderen met champagne. Overall waren er barbies (australisch voor bbq)neergezet en zaten mensen uit allerlei landen met elkaar te praten. Met een wijntje in ons hand en een hapje in de andere hand hebben we gezeten naast een paar Polen de zonsondergang ondergaan. Mooi om te zien hoe zoveel mensen met verschillende nationaliteiten vreedzaam kunnen genieten van zo'n eenzame grote steen op zo'n verlate vlakte (als er maar alcohol in het spel is)

's Morgens om 4 uur werden we uit onze warme slaapzak de vrieskist in getrokken en we kwamen bij zonsopgang dezelfde mensen weer tegen. Iets minder gezellig!!!!!!!. Onze buschauffeur was de koffie vergeten, maar Simone had al snel vrienden gemaakt met een engelse jongen die haar voorzien had van een kopje english tea.

Daarna de bus weer in op weg naar de volgende campingground.